Kigoma

Jambo,

ZATERDAG zijn we geland in Kigoma.
Alweer een vliegtuig. =)
Ik had nog nooit een vliegtuig van dichtbij gezien en nu in minder dan 1 week, heb ik al 5 keer meegedaan aan het stijgen en landen. (Van Brussel naar Parijs, dan naar Adis Ababa, daarna Dar es Salaam en gisteren van Dar es Salaam naar Kigoma met een tussenstop in Tabora.)

Onze week in Dar es Salaam zit er op. Net nu we er een beetje onze draai vonden.
De mensen zijn zo vriendelijk. Heel wat anders dan in België. =p
Laat het me even uitleggen. In België loopt iedereen maar, maar er wordt niet veel naar elkaar gekeken terwijl je over straat loopt. Oogcontact wordt bitter weinig gemaakt. Hier is het anders:
‘Jambo! Mambo? Poa! Karibu! Asante sana!’ Iedereen groet elkaar.

Wanneer we hier toekwamen, in Kigoma, was het alweer even aanpassen. Maar het is hier zo ongelofelijk mooi, kalm, de mensen zijn vriendelijk, … dat we ons direct al een beetje ‘thuis’ voelden. Aan het vliegveld werden we opgehaald met een busje door Brother Eric, Brother Pasco en nog een persoon, wiens naam ik jammer genoeg vergeten ben. Zij brachten ons en ons zware koffer naar Mje Mwema Lodge. Ons hotel: heel mooi, luxueus zelfs.
Later in de middag heeft Brother Eric ons een rondleiding gegeven in Kigoma.

We zagen Maendoleo Youth Centre, Aqua Logde van The Brothers of Charity (aan het Tanganyika-lake), de markt en ontmoetten een paar mensen.
Maendoleo Youth Centre heeft een grote variëteit aan mensen. Er zijn jonge kinderen, oudere kinderen, volwassenen, oudere mensen. Elk hebben ze hun eigen verhaal. Maar iedereen leeft met elkaar in alle rust en vrede.
Ik ben een beetje overdonderd geweest door de schoonheid van Kigoma. Het meer, de wegen met het rode zand, de bomen, de huizen, de mensen. En ik ben ongelofelijk nieuwsgierig om the Carmel School en Bangwé te zien.
Volgens Vincent en Eurike (vrijwiligers uit België) is Bangwé heel leuk en zullen we een heel warm welkom krijgen. Zij vonden het allereerst wat confronterend, omdat er echt heel wat verschillende personen met verschillende ‘gebreken’ zitten. Dus mijn indrukken zullen nog volgen.
We kwamen tijdens de rondleiding ook Deo tegen, de directeur van Kigoma Community by Radio. Hij heeft 10 jaar in Gent gewoond en kon Nederlands. Sabrina en ik waren heel aangenaam verrast.
Ook Brother Eric kon wat Nederlandse woorden. Hij vertrekt in februari naar België blijft daar dan ook een tijd.
Dit is nu de tweede dag in Kigoma en morgen gaan we op zoek naar de Carmel School. Ik ben benieuwd!

Nu even terugkeren naar Dar es Salaam. Want daar hebben we ook nog heel wat meegemaakt.
We hebben DONDERDAG een schooltje bezocht. YWCA. Er waren twee klassen: een klas met kinderen met een beperking en een gewone kleuterklas.
We hebben dus de kans gehad om het schoolleven in die klassen mee te maken. We hebben samen met de kinderen met een beperking gedanst en hebben tot het besluit moeten komen dat wij niet zo kunnen bewegen met ons heupen als de plaatselijke bevolking. =D

Vriendelijk! Ze zijn zo ongelofelijk vriendelijk en zij bedankten ons dat we kwamen, maar eigenlijk is het omgekeerd: wij moeten HEN dankbaar zijn. We kregen zelfs een stuk watermeloen, een donut en thee (die vonden we wel niet zo lekker, maar Sabrina en ik hebben het dapper opgedronken =p). De mensen zijn ongelofelijk hulpvaardig en dankbaar.

VRIJDAG hebben we Pond Spring School bezocht. Na een rit met de dala dala en een verkeerd pad genomen te hebben (wat we achteraf pas beseft hadden) kwamen we aan bij het voor ons bekend bordje van Pond spring. Deze keer geen foto, maar het levensechte bord. =) We werden heel vriendelijk onthaald en kregen een rondleiding door de head-mistress. De kinderen waren enorm enthousiast, wij deden hen glimlachend terugdenken aan de andere ‘teachers from Belgium’. (De kleuters waren tijdens het spelen buiten zelf aan het zingen: ‘Happy Birthday, teacher Deborah!’) =p

We verbleven ook een hele tijd in de Zebra- Class, dit is een voorbereidende klas op het eerste leerjaar. En daar merkten we dat het lesgeven verschilt (nadruk op schrijven, lezen, rekenen) maar dat de omgang met de kinderen heel open en soepel verloopt. Er wordt gezongen, gedanst, tussendoortjes gegeven en de kinderen hebben een inbreng in het klasgebeuren.

Daar kregen we ook brood en thee (deze keer enorm lekker!) en zelfs boter, we werden er dus echt verwend (we voelden ons er een beetje ongemakkelijk door, omdat het raar is om als bezoeker meer te krijgen dan de leerkracht.) We kregen zelf onze eerste echte Afrikaanse maaltijd. Eerst waren we een beetje bang, ook toen we het zagen, maar het was echt ongelofelijk lekker. (Hopelijk zie foto, als het werkt.)
We moesten heel veel groetjes doen aan alle personen die al in Pond Spring zijn geweest!
Ik vond het een ongelofelijke ervaring. We namen afscheid en namen deze keer de juiste weg terug naar de dala dala na zo’n gastvrij bezoek aan Pond Spring School.

Het is nu bijna 9u ’s morgens (bij jullie 7u), we hebben heel lang en goed geslapen. Want de afgelopen week hebben we heel wat uren wakker gelegen om dan heel vroeg op te staan, omdat het gewoon te warm was. Dus het is de eerst nacht geweest dat we vast en goed geslapen hebben. =) Dat maakt mij een heel gelukkig persoon! =D

Kwaheri!!
See you later with more news and pictures from Kigoma!
If you have questions: please don’t hesitate. =)

En heel erg polé (sorry): internet is heel traag en foto's en filmpjes willen niet mee hier in Kigoma.
Het zal misschien voor een andere keer zijn. Jammer want we wilden zoveel delen met jullie!

KWAHERI!